CD-cirkel uit. Altijd lastig.
Wat moet ik zeggen? Eerlijk zijn... Eerlijk gezegd troffen de spraakfragmenten van schilders (en dan met name de extended versies daarvan op Marc's weblog) me dieper dan de muziek.
"But you have an acute sense of mortality don't you? ... precariousness... precipitateness..." (tegen Bacon)
"It's scale that counts. It's human scale that counts. And the only way you can achieve human scale is by the content." (door Newman)
"You have to have time to feel sorry for yourself if you're going to be a good Abstract Expressionist. And... ehm... I think I always considered that a waist." (door Rauschenberg)
Hilarisch, waar en grappig, geniet ik dan. In deze volgorde.
Maar uiteindelijk wint de muziek het toch. Esben and the Witch (onbekend); ja hee, dan breekt mijn oude, gotische wave-hart open... Sparklehorse; zo mooi... Zelfs de overbekende, gehurte Cash treft me nog steeds door merg en been.
Winnaar is Mickey Smith's Dark side of the lens. Onbekend. Tekst. Beeld. Mooi. In de auto puur audio bleef dat fragment al fascineren. Met de beelden en kennis van zijn ambacht erbij ben ik verbluft. Subliem!
2 opmerkingen:
Er is wat tijd gegaan in het vinden en knippen van die citaten... maar ik hou er ook van.
Ik ben blij dat je iets nieuws in de cd kon ontdekken.
Late reactie... O, maar de rest is ook nieuw voor me. Niet zozeer de namen (LaVette, Auerbach, Germano en Gelb), wel de liederen. Goof, Berckmans en Dez Mona waren compleet onbekend. Naar meer info over en meer van LaVette/Drive by Truckers en de Belgen is inmiddels succesvol gezocht.
Een reactie posten